Krakau: Wandeltour door het concentratiekamp Plaszow

Ontdek het kamp Plaszow met een lokale gids: er zijn nog maar weinig overblijfselen, maar het verhaal van Schindler en een unieke ruimte voor reflectie brengen de geschiedenis tot leven.

Kamp Plaszow werd in oktober 1942 door de nazi-Duitse bezetters opgericht op het terrein van twee Joodse begraafplaatsen in Krakau. Het begon als een dwangarbeidskamp voor Joden uit het geliquideerde getto van Krakau; vanaf juli 1943 werden er ook Polen vastgehouden in een strafarbeidsafdeling. In januari 1944 werd het heraangewezen als concentratiekamp en later dat jaar fungeerde het ook als doorgangskamp voor Hongaarse Joden die naar Auschwitz werden gestuurd. Tijdens het bestaan werden hier meer dan 35.000 mensen gevangen genomen en ongeveer 6.000 vermoord. Op verschillende locaties in het kamp vonden executies plaats; vandaag markeren massagraven en gedenktekens het landschap. Tijdens deze wandeling met gids zet je expertgids het kamp samen uit wat er nog over is: het Grijze Huis, de ruïnes van de voorbegrafenishal, sporen van de Joodse begraafplaatsen, het oproepplein en paden waar ooit fragmenten van grafstenen werden gebruikt om wegen te bestraten. Je kunt nadenken bij belangrijke gedenktekens, waaronder het Monument van de Uitgerukte Harten, en ontdekken hoe het kamp was georganiseerd in woon-, ziekenhuis-, administratieve en industriële secties. Een essentieel onderdeel van het verhaal van Plaszow is Oskar Schindler. Via zijn emailwarenonderneming vroeg hij werkvergunningen aan voor Joodse gevangenen die via Plaszow waren geregistreerd, waardoor ze werden beschermd tegen verdere transfers; later organiseerde hij hun transfer naar zijn oorlogsfabriek in Brunnlitz, waardoor hij meer dan duizend levens redde. Zijn acties, wereldwijd herinnerd, zijn onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis die hier wordt verteld. In tegenstelling tot locaties met bewaard gebleven gebouwen, biedt Plaszow open terrein, stilte en ruimte om na te denken. Met weinig fysieke overblijfselen is het eerder een plaats van herinnering dan een spektakel - een intieme omgeving om de geschiedenis te confronteren, de slachtoffers te eren en na te denken.